Tsja, hoe hebben we deze dag beleefd? Als we opstaan weten we dat we vandaag een lange en zware tocht voor de boeg hebben. Wat staat erop het program?
Modena ligt op 50 m boven zeeniveau. De eerste 14 km tot Spilamberto gaat het redelijk vlak. Daarna gaan we de Povlakte verlaten en stijgt het licht tot op 20 km in Vignola. Een tussenstop bij een supermarkt om goed te eten en te drinken, want het serieuze werk gaat nu beginnen. Onder de wederom gloeiend hete zon moeten we flink in de stijgbeugels om te klimmen naar uiteindelijk 902 m hoogte!!
We zetten het verstand op nul en gaan in rustig tempo naar boven. Als het moet, hebben we de hele dag. De hotelkamer loopt niet weg. We hebben een grote voorraad water en ice tea bij ons. De klim van 14 km naar het plaatsje Zocca is een hele opgaaf. We komen twee Belgen tegen die in de schaduw op de vangrail zitten uit te rusten. A mai wat is het heet! Anique gooit het over een andere boeg en probeert een lift te regelen. Er komen genoeg pick-up trucks voorbij en een lift zou natuurlijk behoorlijk schelen. Er stoppen wel mensen, maar de één zit te vol en de ander rijdt maar tot een paar honderd meter verder. Liften levert dus niets op en we fietsen door. Door de hittegolven heen hebben we uitzocht op de bergen van de Apenijnen. Hoe kunnen mensen het in deze hitte volhouden?
Geel, later oranje,
Een gloeiende vuurbal hoog in de lucht,
Zo ver weg, maar toch zo voelbaar,
Ga weg, ga weg,
Water, water,
Ben je er nog steeds?
We kunnen niet zonder je, dat weten we,
Maar je hoeft je niet zo uit te sloven,
Jij oude krachtpatser,
Zie je morgen,
Welterusten, zon!
Hallo maan.
Even een broodje eten en we hebben weer extra energie. We halen Zocca (ca. 750 m) en houden een lange stop hier. Pizzaatjes, lemon soda, water, ijsjes. Dat we nu hier zijn geeft extra kracht. Van Zocca klimmen we nog iets verder, maar - hoe frustrerend - dalen ook weer een stuk om vervolgens naar Castèl d'Aiano te klimmen op 895 m. Denk je dat je het klimmen gehad hebt - we hebben de helmen voor de afdaling al opgezet - gaan we 100 m naar beneden om de echt allerlaatste klim te doen naar 902 m. Deze laatste klim gaat in rap tempo.
Tijdens zo'n tocht als deze maak je momenten mee dat je niet lekker in het zadel zit, maar dan ook weer wonder boven wonder momenten dat je vleugels lijkt te krijgen. Voordeel van laat fietsen - na 18.00 uur - is dat de temperatuur aanzienlijk aangenamer is geworden door de ondergaande, minder krachtige zon. Ook de kleuren van de bomen, akkers en bergen veranderen.
Na hard werken komt de grote beloning. Nu zijn we echt op het hoogste punt van vandaag. De afdaling is fantastisch!! Dit is genieten geblazen. 20 km naar beneden. Ver onder ons zien we Poretta Terme liggen. Nu nog moeilijk voor te stellen dat we daar over een ruim half uurtje zijn. In Gaggio Montano, net als we in eerder gepasseerde plaatsjes hebben gezien, worden voorbereidingen getroffen voor een groot feest. Vrolijk gekleurde linten en vlaggen sieren gebouwen, straten en bomen. Tim doet zijn ogen dicht tijdens de afdaling en wil ze pas aan het eind weer opendoen. Gratis achtbaan!
Om 19. 50 uur zijn we in hotel Roma (???) in Poretta Terme, een bekend kuuroord (vervlogen tijden?) aangekomen. Snel douchen en direct door naar de pizzeria. Ohh, wat smaakt dat allemaal weer lekker.
We kijken OS en nemen ons voor uit te slapen.
Het was dan wel een pittige etappe, maar de voldoening is groot en we hebben weer veel gezien en meegemaakt vandaag. En we zijn heel trots op Tim en Daan die ontzettend hard hebben meegeholpen.
Vraag van de dag: wat zijn de twee grootste steden waar we deze reis doorheen zijn gefietst?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten