We hebben heerlijk geslapen en genieten van het uitgebreide ontbijt. Deze privé B & B "Piz Beverin" is een absolute aanrader. ;-)
Om 11.30 uur pakken we de rein naar St. Moritz. De fietsen passen gemakkelijk in de speciale fietswagon. Het is een prachtige tocht over viaducten en door tunnels. Watervallen en het mooie berglandschap trekken aan ons voorbij. Net als de vele wandelaars die we in dit gebied zien.
Door de vele keertunnels weet je gewoon niet meer waar je bent. Volkomen gedesoriënteerd kom je de tunnels uit en zie je andere delen van de spoorlijn onder je. De rit duurt anderhalf uur en is los van het gemak meer dan de moeite waard.
Boven aangekomen spenderen we onze laatste franken aan een goede lunch. Door het raam zien we de meest dure auto's voorbij rijden: het mondaine leven van St. Moritz.
Vanaf St. Moritz rijden we 15 km over de drukke weg, zeker de stadsbussen rijden als gekken, naar Maloja vanwaar de extreem gave afaling begint. Alle remmen zijn gecontroleerd, de helmen gaan voor het eerst op. We bevinden ons nu op een hoogte van circa ruim 1800 meter hoogte en zullen gaan afdalen naar Chiavenna op ruim 300 meter!!! Tussen de auto's, motoren en vrachtwagen storten wij ons in de zwaarste versnelling naar beneden. Als je je laat gaan, schiet je al snel de scherpe haaspeldbochten uit, dus we moeten blijven remmen. Beetje brutaal zijn af en toe. Maar het gaat allemaal verantwoord, no worries.
Na de haarspeldbochten, volgt een deel ligt dalend, lekker doortrappen op het grote blad met een snelheid van boven de 30 km/u. De topsnelheid die wordt bereikt is 56 km/u. Voor hier is dat hard zat. Onderweg moeten we even stoppen omdat de rem van Anique wat aanslijt. Proberen recht te zetten, maar pas op, raak de remschijf niet aan! Gloeiend heet!
We dalen verder af, gaan bij het dorpje Promontogno buiten de berg om, waar de hoofdweg de tunnel ingaat die voor fietsers verboden is.
Bij Castasegna steken we de grens met Italië over. De douanier gaapt verveeld. Ciao bella Italia! Het wegdek is hier wel wat slechter. Door de kleine dorpjes, waar de weg doorheen kronkelt, blijven we vaak midden op onze weghelft rijden om niet in de scheuren en gaten te belanden. De auto's moeten maar een beetje geduld hebben.
Via Chiavenna, Mese en Gordona komen we in een prachtig dal terecht. Om half zes is het nog 29 graden. Ergens hier ligt ons agriturismo hotelletje. We vinden het snel, checken in, douchen en gaan op weg naar de ristorante pizzeria. We zitten heerlijk buiten.
Vraag van vandaag: Wat is een pizza Calimero (nagerecht)?
Om 11.30 uur pakken we de rein naar St. Moritz. De fietsen passen gemakkelijk in de speciale fietswagon. Het is een prachtige tocht over viaducten en door tunnels. Watervallen en het mooie berglandschap trekken aan ons voorbij. Net als de vele wandelaars die we in dit gebied zien.
Door de vele keertunnels weet je gewoon niet meer waar je bent. Volkomen gedesoriënteerd kom je de tunnels uit en zie je andere delen van de spoorlijn onder je. De rit duurt anderhalf uur en is los van het gemak meer dan de moeite waard.
Boven aangekomen spenderen we onze laatste franken aan een goede lunch. Door het raam zien we de meest dure auto's voorbij rijden: het mondaine leven van St. Moritz.
Vanaf St. Moritz rijden we 15 km over de drukke weg, zeker de stadsbussen rijden als gekken, naar Maloja vanwaar de extreem gave afaling begint. Alle remmen zijn gecontroleerd, de helmen gaan voor het eerst op. We bevinden ons nu op een hoogte van circa ruim 1800 meter hoogte en zullen gaan afdalen naar Chiavenna op ruim 300 meter!!! Tussen de auto's, motoren en vrachtwagen storten wij ons in de zwaarste versnelling naar beneden. Als je je laat gaan, schiet je al snel de scherpe haaspeldbochten uit, dus we moeten blijven remmen. Beetje brutaal zijn af en toe. Maar het gaat allemaal verantwoord, no worries.
Na de haarspeldbochten, volgt een deel ligt dalend, lekker doortrappen op het grote blad met een snelheid van boven de 30 km/u. De topsnelheid die wordt bereikt is 56 km/u. Voor hier is dat hard zat. Onderweg moeten we even stoppen omdat de rem van Anique wat aanslijt. Proberen recht te zetten, maar pas op, raak de remschijf niet aan! Gloeiend heet!
We dalen verder af, gaan bij het dorpje Promontogno buiten de berg om, waar de hoofdweg de tunnel ingaat die voor fietsers verboden is.
Bij Castasegna steken we de grens met Italië over. De douanier gaapt verveeld. Ciao bella Italia! Het wegdek is hier wel wat slechter. Door de kleine dorpjes, waar de weg doorheen kronkelt, blijven we vaak midden op onze weghelft rijden om niet in de scheuren en gaten te belanden. De auto's moeten maar een beetje geduld hebben.
Via Chiavenna, Mese en Gordona komen we in een prachtig dal terecht. Om half zes is het nog 29 graden. Ergens hier ligt ons agriturismo hotelletje. We vinden het snel, checken in, douchen en gaan op weg naar de ristorante pizzeria. We zitten heerlijk buiten.
Vraag van vandaag: Wat is een pizza Calimero (nagerecht)?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten