Terwijl een groep Zwitsers die met de kano de Rijn afzakken, vertrekken richting Basel, breken wij op om ook verder te gaan. Tim en Daan voeren het overgebleven brood aan de eendjes. Kwekker komt zelfs het stukje brood uit de hand eten.
We moeten zeggen dat de route tot nu toe weinig inspirerend is. Vaak door natuurlijke noodzaak, fietsen wij op een rustiger weggetje , met verder af of dichterbij de grotere weg, met ook in de buurt de spoorlijn en de rivier. Alles moet zich door het dal persen. Maar dit komt de schoonheid niet altijd ten goede. Weinig Heidi und Peter taferelen.
We komen nu wat stellen en families tegen die het traject Basel - Florence fietsen.
Van Rheinfelden rijden we langs de Rijn naar Laufenburg. Een erg leuk stadje met een oude stadskern die bestaat uit klein, steile, kronkelige straatjes. De ene kant van de stad ligt in Zwitserland en de brug over zijn we in het Duitse deel. Klimmend en dalend gaan over de Duitse kant van de Rijnoever verder. Donkere wolken pakken zich samen en er is onweer op komst. Vlak buiten Laufenburg gaan we onder een brug schuilen. Het is een flinke bui. De vos die het fietspad oversteekt heeft er ogenschijnlijk geen last van. Na een half uur is de dreiging weg en is het gestopt met regenen. Als we in het open veld rijden weten we dat we op tijd gestopt waren. Hier had je niet met onweer willen rijden.
In Waldshut houden we het voor gezien en gaan we op indicatie van het Nederlandse stel dat we vanochtend ook waren tegengekomen naar de camping hier. Zij gaan er ook heen. Toch gebeurt er nog even iets geks. Aan een jongen vragen we de weg naar de camping. Komt er een Duitse meneer aan die ons gesprek bruut verstoord. De man is boos en zegt hoe wij erbij komen om zonder helm op een brommer/motor te rijden. ????? Waar heeft ie het over? Dan wijst hij naar onze gele kentekenplaatjes. Het zijn de plaatjes die op een NL nummerbord lijken met de namen Tim en aan erop. Als geintje erop gemaakt. Blijkt da de man hierdoor in verwarring is gebracht en denkt da wij op een gemotoriseerde fiets rijden. Tim en Daan zijn dan wel onze hulpmotoren, maar het gaat te ver om aan te nemen dat wij op een motorvoertuig rijden. De jongen schreeuwt de man toe dat "es nur ein normales Fahrrad ist". Nou ja, normaal..... Al goed, de man ziet zijn verkeerde inschatting in en loopt met de staart tussen de benen verder.
We zetten onze tent op, doen nog even boodschappen bij de Lidl en eten bij een Chinese "woksnackbar". Erg lekker. In de regen rijden we terug naar de camping.
's Nachts worden we wakker door gesluip en gekauw. Anique is de grootste 'held' en ritst de tent open. Wij steken allen ons hoofd door de opening en zien op korte afstand een vos, die zich totaal niets van ons aantrekt, rustig op een restant van een karbonade kauwen. We blijven dit even aanschouwen en sluiten dan de tent en vatten weer slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten