Pino-on-tour

Pino-on-tour

7 augustus 2012

Dag 28 - Castelleone - Sabbioneta 99,7 km

De wekker gaat weer vroeg. 6.30 uur. Tim en Daan hebben wat meer moeite om uit hun lekkere bedje te komen. Gisteravond natuurlijk Olympische Spelen gekeken. Tim komt als eerst van de twee zijn nieuwsgierige neus om de hoek steken. Daan denkt, straks.....

Het bijgebouwtje dient als ontbijtzaal. Er staan, naar Italiaanse gewoonte, de nodige zoetigheden. Muffins, croissantjes met fruitvulling, taart, jam en honing gemaakt van vruchten van het eigen land en......versgeperste perzikensap. Hier kan geen pak uit de supermarkt aan tippen, wat gaat daar de echte perzikensmaak in verloren.

Om 8.00 uur op de fiets. Pizzighettone, een met oude met stadswallen (voor zover ze nog overeind staan) ommuurde stad, is de eerste pitstop. Op een bankje eten en drinken we wat. Zonde, een groot aantal van de gisteren geplukte perziken blijken niet goed. We gooien ze maar overboord. Vanaf Pizzi (voor vrienden) volgen we het fietspad langs de rivier de Adda. Dit was eerst niet de bedoeling, maar het fiets pad op de dijk is mooi en rustig. Wel rijden we nu wat extra kilometers. Voordeel, het is en blijft hier in de Povlakte vlak.

Volgende stad van betekenis is Cremona, de hoofdstad van de gelijknamige provincie. De stad ligt temidden in een van de meest vruchtbare delen van de Povlakte en kent daardoor nu veel agrarische industrie. Onderweg zijn we al veel grote oude herenboerderijen tegengekomen. Vroeger woonden vaak de landarbeiders met hun gezinnen in de boerderij. In Cremona staat een behoorlijk aantal monumenten en oude gebouwen. Mooi. Cremona is ook bekend als stad van de bekende vioolbouwers Amati, Stradivarius en Guarneri.
De Torazzo is met zijn 111 meter de hoogste kerktoren van Italië.

Over een pas aangelegd fietspad naast de Via Postumia rijden we oostwaarts. De Via Postumia is een oude Romeinse weg die vroeger liep van Genua naar Aquileia aan de Adriatische kust tussen Venetië en Triëst. Vlammend gaan we over dit fietspad dat ons door het platteland leidt. De boeren zin druk bezig met de oogst van maïs en tomaten. Op een rotonde lijkt het erop dat een wagen vol tomaten te hard door de bocht is gegaan. Een en al geplet rood op het asfalt.

Een paar karakteristieke stadjes met oude kasteeltjes trekken aan ons voorbij. Zo komen we aan bij onze eindbestemming van vandaag meer kilometers dan gepland, maar om 16.00 uur binnen. Niet slecht.

Sabbioneta werd ook wel het kleine Athene genoemd vanwege de aanwezige academie, bibliotheek, museum, drukkerij en eigen munt. Het heeft de vorm van een typisch vestingstadje, met stadswal en de stervorm net als Naarden Vesting en Bourtange.

Door een foutje in de bevestiging van de reservering, geeft het hotel ons twee kamers. Het is een hotelletje in oude sfeer. Het water stinkt hier en we peinzen er niet over dit te drinken. De vraag is of we zelfs wel schoner onder de douche vandaan komen.

Na een rondje door de stad, die uitgestorven is, hebben we de restaurantjes verkend. Het avondeten komt hier pas vanaf 20.00 uur op gang. Heerlijk gegeten, maar helaas is de gelateria al dicht.

Vragen van de dag:

Waar op de plant groeit de maïskolf?
Waarom zijn de roofvogels eigenlijk al een paar dagen weg?
Welke vogel eet met bestek?

1 opmerking:

kees/petra/macho zei

Petje af voor jullie alle vier,nog een prettige reis verder.afz stel met de hond in Dillingen[Lux]waar de friet goed smaakte.fiesb