Pino-on-tour

Pino-on-tour

5 augustus 2012

Dag 26 - Bellagio - Calolziocorte 32 km

In de veronderstelling dat we vandaag maar iets van 16 km hoeven te fietsen, slapen we uit. We klimmen ons straatje uit en stappen op de fiets. Mensen, val vooral niet om. Wat komt daar nu aan? Bijna alle toeristen hier verplaatsen zich in hun auto en men verwacht hier geen tandems voorbij te zien komen.

Met een pittige beklimming gedurende ongeveer 2 km laten we Bellagio achter ons en rijden we richting Lecco. Het meer van Como heeft zijn naam gewijzigd in het meer van Lecco. Het is zondag en veel Italianen hebben zich met hun hele hebben en houwen geïnstalleerd op de kleine strandjes langs het meer. De BBQ's gloeien alle op volle kracht en de rook wappert in dikke slierten over de weg. Ook de Indiase gemeenschap is in groten getale aanwezig en maakt muziek en dans. De auto's staan op alle mogelijke plekken kris kras geparkeerd. Toch ziet de polici locale kans om een aantal bekeuringen uit te schrijven.

We passeren een paar campings en zijn blij hier niet te hoeven bivakkeren. De grond is natuurlijk rotsachtig, maar we zien op een camping waar we even pauzeren dat de WC's ronduit smerig zijn. Gaten in de grond en verstopt. Te ranzig voor woorden gewoon.

Ondertussen komen we erachter dat de 16 km hoger uit gaat vallen. We hebben iets in de afstandskaartjes over het hoofd gezien. De twee tunnels waar we doorheen moeten hebben we niet meegeteld. En later zal blijken dat richtig kns hotel nog een paar kilometer extra moeten fietsen.

We gaan door twee verlichte tunnels van 2200 respectievelijk 1600 meter lang. We doen onze lichten aan rijden. Best spannend hoor! Het valt mee me de vieze lucht in de tunnel, maar toch rijden we zo snel als we kunnen er doorheen.

Na de tunnels komen in Lecco, waar we de brug overstekken en langs de rivier de Adda gaan rijden. Ook hier weer een boel Italianen die in de parkjes liggen te zonnebaden.

In Calolziocorte vinden we ons hotel, een voormalig klooster dat is omgebouwd tot een gezellig hotel met een karakteristieke binnenplaats. Aan het hotel vast staat een klein kerkje met deels een glazen vloer waaronder de oude resten van de vroegere kerkjes/bouwwerken uit de Middeleeuwen te zien zijn. Vanavond is er een mis.

We eten in het restaurant een paar meter verderop aan de Adda en op een terras dat is overdekt met het bladerdek van oude platanen. We zijn net op tijd klaar met eten als het onweer losbarst. Elke dag ontstaan door de hitte overdag aan het eind onweerswolken.

Geen opmerkingen: