Donderdag 15 juli 2010 - Van hindernisbaan tot spoorbaan!
Aische-en-Refail - Dinant 52 km gefietst, Dinant - Bertrix met de trein, nog 4 km fietsen van station naar camping
Gisteravond is het nog gelukt eten te kopen bij de supermarkt. Het onweer liet ons voorlopig met rust.
We zippen vanochtend de rits van de tent open en zien overal afgebroken takken en bladeren verspreid liggen, partytenten hangen ondersteboven in de heggen van de buren, diepe plassen water. Maar nu schijnt het zonnetje weer, hoewel de wind hard door de hoge bomen waait. Dat belooft wat.
Baquette, fruit en drinken, en dan de fiets op. We slaan onder het toeziend oog van de lokale brandweer die afgebroken en overhangende bomen en takken aan het afzagen is links het landgoed af en vervolgen de weg richting Eghezee. Bij de eerste kruising in het volgende dorp slaan we rechtsaf de glooiende heuvels in om zo met een beetje afsteken het fietspad dat ons verder naar het zuiden moet leiden bij Leuze op te pakken. De harde wind kracht (4-5) komt pal uit het zuiden. Het is niet anders, verstand op nul en gaan.
Het fietspad gevonden is dit verre van het relaxte pad dat we gewend waren. Hoopjes takjes en zelfs ook hier omgewaaide bomen (noodzaak tot af en toe afstappen)die ons beletten, als de wind het ons eens toelaat, vol gas te geven. Het is net een hindernisbaan.
De eerste 15 km is een lichte geleidelijke klim en daarna een mooie kilometerslange afdaling naar Namur, dat we via het centrum en de kades van de Sambre en daarna de Maas achter ons laten liggen. Over het aangelegde fietspad, varierend van mooi geasfalteerd, gravel/steentjes tot overheerlijke casseien en anderssoortige oude, rotsachtige stenen, dat vroeger (lang lang geleden) als jaagpad was ingericht rijden we weliswaar nog steeds tegen de wind in maar wel vlak naar Dinant. We passeren sluizen en oude burchten boven op de rechtstandige hellingen, en op de oevers van de Maas staan royale villa's die het aanzien waard zijn. We gaan nog altijd sneller dan de boten op het water. Links en rechts van ons worden de beboste heuvels (of zijn het al officiele bergen?) serieuzer.
In Dinant aangekomen brengen we eerst een bezoek aan het station. We hebben besloten vandaag verder de trein te pakken naar Bertrix. Hierdoor omzeilen we drie pittige cols (hebben al mensen gesproken die in tegengestelde richting fietsen en die zijn zelfs afgestapt) en laten we ons alvast naar een paar honderd meter hoogte brengen. Vanaf Bertrix blijven we even op globaal dezelfde hoogte en zal het verval (hopelijk) meevallen. Natuurlijk zijn hier in de Ardennen wel (venijnige) klimmetjes en afdalingen te verwachten.
We hebben anderhalf uur te overbruggen totdat de trein naar Bertrix vertrekt, dus we gaan in down town Dinant uitgebreid lunchen met o.a. een Leffe erbij. Het plaatsje waar de welbekende bierbrouwer is gehuisvest, ligt op een paar kilometer afstand van Dinant.
De tandems passen met gemak in de trein en met behulp van de vriendelijke conducteur wordt alles in de trein gezet. Een klein uur treinen en we hebben Bertrix bereikt. Van het station naar de camping, eerst snel afdalen en dan als toetje van de dag een stevig klimmetje van een paar honderd meter.
Een luxe camping, dus lekker uitgebreid douchen zorgt ervoor dat we 's avonds tevreden over de weilanden en naar de bosranden kijken. Bij schemer zien we misschien (brutale) vossen naderen op zoek naar wat lekkers. We krijgen het advies om het eten goed af te dekken om de vossen niet in je tent te krijgen. Wie weet, horen we ze wel rond de tent sluipen.... Het is een heldere nacht.
Gisteravond is het nog gelukt eten te kopen bij de supermarkt. Het onweer liet ons voorlopig met rust.
We zippen vanochtend de rits van de tent open en zien overal afgebroken takken en bladeren verspreid liggen, partytenten hangen ondersteboven in de heggen van de buren, diepe plassen water. Maar nu schijnt het zonnetje weer, hoewel de wind hard door de hoge bomen waait. Dat belooft wat.
Baquette, fruit en drinken, en dan de fiets op. We slaan onder het toeziend oog van de lokale brandweer die afgebroken en overhangende bomen en takken aan het afzagen is links het landgoed af en vervolgen de weg richting Eghezee. Bij de eerste kruising in het volgende dorp slaan we rechtsaf de glooiende heuvels in om zo met een beetje afsteken het fietspad dat ons verder naar het zuiden moet leiden bij Leuze op te pakken. De harde wind kracht (4-5) komt pal uit het zuiden. Het is niet anders, verstand op nul en gaan.
Het fietspad gevonden is dit verre van het relaxte pad dat we gewend waren. Hoopjes takjes en zelfs ook hier omgewaaide bomen (noodzaak tot af en toe afstappen)die ons beletten, als de wind het ons eens toelaat, vol gas te geven. Het is net een hindernisbaan.
De eerste 15 km is een lichte geleidelijke klim en daarna een mooie kilometerslange afdaling naar Namur, dat we via het centrum en de kades van de Sambre en daarna de Maas achter ons laten liggen. Over het aangelegde fietspad, varierend van mooi geasfalteerd, gravel/steentjes tot overheerlijke casseien en anderssoortige oude, rotsachtige stenen, dat vroeger (lang lang geleden) als jaagpad was ingericht rijden we weliswaar nog steeds tegen de wind in maar wel vlak naar Dinant. We passeren sluizen en oude burchten boven op de rechtstandige hellingen, en op de oevers van de Maas staan royale villa's die het aanzien waard zijn. We gaan nog altijd sneller dan de boten op het water. Links en rechts van ons worden de beboste heuvels (of zijn het al officiele bergen?) serieuzer.
In Dinant aangekomen brengen we eerst een bezoek aan het station. We hebben besloten vandaag verder de trein te pakken naar Bertrix. Hierdoor omzeilen we drie pittige cols (hebben al mensen gesproken die in tegengestelde richting fietsen en die zijn zelfs afgestapt) en laten we ons alvast naar een paar honderd meter hoogte brengen. Vanaf Bertrix blijven we even op globaal dezelfde hoogte en zal het verval (hopelijk) meevallen. Natuurlijk zijn hier in de Ardennen wel (venijnige) klimmetjes en afdalingen te verwachten.
We hebben anderhalf uur te overbruggen totdat de trein naar Bertrix vertrekt, dus we gaan in down town Dinant uitgebreid lunchen met o.a. een Leffe erbij. Het plaatsje waar de welbekende bierbrouwer is gehuisvest, ligt op een paar kilometer afstand van Dinant.
De tandems passen met gemak in de trein en met behulp van de vriendelijke conducteur wordt alles in de trein gezet. Een klein uur treinen en we hebben Bertrix bereikt. Van het station naar de camping, eerst snel afdalen en dan als toetje van de dag een stevig klimmetje van een paar honderd meter.
Een luxe camping, dus lekker uitgebreid douchen zorgt ervoor dat we 's avonds tevreden over de weilanden en naar de bosranden kijken. Bij schemer zien we misschien (brutale) vossen naderen op zoek naar wat lekkers. We krijgen het advies om het eten goed af te dekken om de vossen niet in je tent te krijgen. Wie weet, horen we ze wel rond de tent sluipen.... Het is een heldere nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten