Dinsdag 20 juli 2010 Off the road survival!
Mandres-aux-Quatre-Tours - Velle-sur-Moselle 70 km
We zijn mooi op tijd wakker. Ik fiets naar het dorpje 2 km terug om bij de epicerie brood en croissants te kopen. Anique ruimt al wat spullen op. En de kids doen een spelletje. Op de terugweg hangt de eerste roofvogel al rond te zweven boven het ontwakenende landschap en sluipt een vos door het weiland op zoek naar wat lekkers. We ontbijten en gaan op pad.
Rechtsaf het kleine weggetje af dat ons door het bos voert. Na een paar kilometer wordt de weg onverhard. Qua scenery weer prachtig, we stoppen voor een aan het werk zijnde specht maar springen snel weer op de fiets als we merken dat vele muggen het op ons hebben voorzien. We zien een jong hert in de berm liggen. Het leeft en we kunnen niet goed zien of het gewond is of dat het gewoon van het ochtendgloren geniet. We gaan verder, straks hebben we een hert(enclan) achter ons aan. Het pad wordt steeds slechter, maar blijft begaanbaar. Het is weer bijzonder te constateren dat je via zo'n karrepad kilometers aflegt door een vreemd land.
We bereiken de grotere plaats Toul, een oude vestingstad met een markante kathedraal. Bij het treinstation krijgen we te horen dat er geen treinen gaan waarin fietsen kunnen worden meegenomen. We moeten dus doorpeddelen. We lunchen in de jachthaven van Toul.
Na Toul vervolgt de route via een jaagpad langs de Moezel. Het jaagpad varieert van strak geasfalteerd tot geasfalteerd met gaten tot een onverhard survival pad door een bos (incl. omgevallen boom over het pad). Maar prachtig is het en op deze warme dag erg prettig in de door de bomen geboden schaduw. In de hete zon blijft het smeltende asfalt aan de banden zitten. We passeren sluisjes en de kilometers worden zo rustig weggetrapt. De etappe van vandaag is hoofdzakelijk vlak met af en toe een glooiing als je even iets verder van de Moezel af moet. Geen winkels of cafes onderweg meer, waar we onze bidons regelmatig met koud water laten vullen, en om toch aan de gewenste verkoeling te komen kloppen we bij mensen in Mereville aan voor wat koud water. Als je de mensen aanspreekt (in het Frans dat steeds beter gaat toch een pre) zijn ze erg aardig en behulpzaam.
We eindigen vandaag op een kleine camping municipale in Velle-sur-Moselle.
Tim liet vandaag weten dat hij Frankrijk niet zo mooi vindt omdat de huizen vaak zo armetierig en slecht onderhouden zijn. De rest is wel leuk en mooi, en hij leert veel over de flora en fauna zoals de verschillende soorten dieren en dierengeluiden. Dat zie en hoor je in de auto niet. Op een afstand van nog geen twintig meter zagen wij een roofvogel (we denken een grote torenvalk, maar kan ook een buizerd of wouw geweest zijn) bij ons vliegen. Dit was de "dichtbijste" die Tim ooit heeft gezien en maakte wel indruk. We moeten een blocnote kopen omdat Tim wil opschrijven wat hij allemaal onderweg tegenkomt.
Tim en Daan hebben grote verhalen onderweg. En we praten wat af.
We zijn mooi op tijd wakker. Ik fiets naar het dorpje 2 km terug om bij de epicerie brood en croissants te kopen. Anique ruimt al wat spullen op. En de kids doen een spelletje. Op de terugweg hangt de eerste roofvogel al rond te zweven boven het ontwakenende landschap en sluipt een vos door het weiland op zoek naar wat lekkers. We ontbijten en gaan op pad.
Rechtsaf het kleine weggetje af dat ons door het bos voert. Na een paar kilometer wordt de weg onverhard. Qua scenery weer prachtig, we stoppen voor een aan het werk zijnde specht maar springen snel weer op de fiets als we merken dat vele muggen het op ons hebben voorzien. We zien een jong hert in de berm liggen. Het leeft en we kunnen niet goed zien of het gewond is of dat het gewoon van het ochtendgloren geniet. We gaan verder, straks hebben we een hert(enclan) achter ons aan. Het pad wordt steeds slechter, maar blijft begaanbaar. Het is weer bijzonder te constateren dat je via zo'n karrepad kilometers aflegt door een vreemd land.
We bereiken de grotere plaats Toul, een oude vestingstad met een markante kathedraal. Bij het treinstation krijgen we te horen dat er geen treinen gaan waarin fietsen kunnen worden meegenomen. We moeten dus doorpeddelen. We lunchen in de jachthaven van Toul.
Na Toul vervolgt de route via een jaagpad langs de Moezel. Het jaagpad varieert van strak geasfalteerd tot geasfalteerd met gaten tot een onverhard survival pad door een bos (incl. omgevallen boom over het pad). Maar prachtig is het en op deze warme dag erg prettig in de door de bomen geboden schaduw. In de hete zon blijft het smeltende asfalt aan de banden zitten. We passeren sluisjes en de kilometers worden zo rustig weggetrapt. De etappe van vandaag is hoofdzakelijk vlak met af en toe een glooiing als je even iets verder van de Moezel af moet. Geen winkels of cafes onderweg meer, waar we onze bidons regelmatig met koud water laten vullen, en om toch aan de gewenste verkoeling te komen kloppen we bij mensen in Mereville aan voor wat koud water. Als je de mensen aanspreekt (in het Frans dat steeds beter gaat toch een pre) zijn ze erg aardig en behulpzaam.
We eindigen vandaag op een kleine camping municipale in Velle-sur-Moselle.
Tim liet vandaag weten dat hij Frankrijk niet zo mooi vindt omdat de huizen vaak zo armetierig en slecht onderhouden zijn. De rest is wel leuk en mooi, en hij leert veel over de flora en fauna zoals de verschillende soorten dieren en dierengeluiden. Dat zie en hoor je in de auto niet. Op een afstand van nog geen twintig meter zagen wij een roofvogel (we denken een grote torenvalk, maar kan ook een buizerd of wouw geweest zijn) bij ons vliegen. Dit was de "dichtbijste" die Tim ooit heeft gezien en maakte wel indruk. We moeten een blocnote kopen omdat Tim wil opschrijven wat hij allemaal onderweg tegenkomt.
Tim en Daan hebben grote verhalen onderweg. En we praten wat af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten