Vrijdag 16 juli 2010 - Heuveltje op, heuveltje af!
Bertrix - Montmédy (Frankrijk) 56 km
Geen vos in de tent gehad. We worden moeilijk wakker en doen rustig aan. Pannetje water op voor een lekker bakkie koffie, de gister bestelde baguettes worden opgehaald. Het ochtendzonnetje is aangenaam, want het is een koude nacht geweest.
Onder veel bekijks verlaten we de Hollands getinte camping en rijden de weg naar het station van Bertrix terug. Meteen een eerste klim om je bergverzetje te gebruiken. Dit zal zeker niet de laatste keer zijn vandaag. We pakken de route weer op en duiken onder de spoorlijn door waar ons een aangename lange afdaling wacht.
De route van vandaag kun je typeren als heuveltje op, in een slakkentempo van zo'n 6 km/u je helemaal in het zweet werken, en vervolgens een korte steile of langere geleidelijkere afdaling die we dan met ca. 40-50 km/u nemen. Op de top na elke klim gooien Tim en Daan de armen hoog in de lucht en wordt de afdaling luid joelend ingezet Vandaag dragen we voor het eerst onze helmen. Geen overbodige luxe!
Ik moet nog zeggen dat Daan weer een stap naar een nog grotere jongen heeft gezet, nu zijn eerste loszittende melktand na een hap in een stokbrood opeens miste en via het inwendig afvoerkanaal zijn weg naar de uitgang moet vinden. We houden het in de gaten ;-)
We rijden weer op wegen die jezelf nooit zou hebben uitgestippeld, zelfs een paar honderd meter over een spoor van kiezels en woekerend gras.
We hebben vandaag de keuze uit twee mogelijkheden om een deel van de etappe te doen. We kiezen voor de iets kortere maar met twee steile beklimmingen erin. De aanwezigheid van bakkers of supermarkten is schaars. Pas na 30 km kunnen we bij een bakkertje in Izel dat eigenlijk nog gesloten is brood en gebakjes kopen.
De gekozen route is de moeite waard en na een prachtige kilometerslange afdaling (eerste stuk 13%!) op een smalle weg zonder verder verkeer door donkere bossen met hoge bomen gaan we via de Abdij van Orval en Limes de grens over naar la douce France. Het is een weggetje van niks en onze eerste kennismaking met deze kant van Frankrijk begint meteen lekker met pittige klim van 2 km tussen de graanvelden door. We genieten ondertussen wel van de weidse uitzichten.
De volgende afdaling brengt ons in Avioth met haar indrukwekkende basiliek waar we midden in een processie belanden. Mensen zingen en dragen een Mariabeeld op de schouders door het dorp. Onder het genot van ijskoud drinken en ijsjes bekijken we vanaf het terras van een café het schouwspel. Ook laten we onze bidons vullen met vers koud water uit de tap en ijsblokjes.
We verlaten Avioth en rijden de laatste 8 km naar Montmédy. Leuke kleine camping onder de citadel. We hebben de tip gelezen om eerst de tent op te zetten om daarna met lege tassen naar de winkel in het centrum te gaan. Reden: een steile weg terug vanuit het centrum naar de camping. De kids spelen, Anique zet de tent op en ik ga boodschappen doen. Ook tank ik onze benzinefles voor de brander bij die intussen aan de lege kant begon te raken.
Lekker eten, frisbeeën, spelletjes doen, douchen en call it a day.
Geen vos in de tent gehad. We worden moeilijk wakker en doen rustig aan. Pannetje water op voor een lekker bakkie koffie, de gister bestelde baguettes worden opgehaald. Het ochtendzonnetje is aangenaam, want het is een koude nacht geweest.
Onder veel bekijks verlaten we de Hollands getinte camping en rijden de weg naar het station van Bertrix terug. Meteen een eerste klim om je bergverzetje te gebruiken. Dit zal zeker niet de laatste keer zijn vandaag. We pakken de route weer op en duiken onder de spoorlijn door waar ons een aangename lange afdaling wacht.
De route van vandaag kun je typeren als heuveltje op, in een slakkentempo van zo'n 6 km/u je helemaal in het zweet werken, en vervolgens een korte steile of langere geleidelijkere afdaling die we dan met ca. 40-50 km/u nemen. Op de top na elke klim gooien Tim en Daan de armen hoog in de lucht en wordt de afdaling luid joelend ingezet Vandaag dragen we voor het eerst onze helmen. Geen overbodige luxe!
Ik moet nog zeggen dat Daan weer een stap naar een nog grotere jongen heeft gezet, nu zijn eerste loszittende melktand na een hap in een stokbrood opeens miste en via het inwendig afvoerkanaal zijn weg naar de uitgang moet vinden. We houden het in de gaten ;-)
We rijden weer op wegen die jezelf nooit zou hebben uitgestippeld, zelfs een paar honderd meter over een spoor van kiezels en woekerend gras.
We hebben vandaag de keuze uit twee mogelijkheden om een deel van de etappe te doen. We kiezen voor de iets kortere maar met twee steile beklimmingen erin. De aanwezigheid van bakkers of supermarkten is schaars. Pas na 30 km kunnen we bij een bakkertje in Izel dat eigenlijk nog gesloten is brood en gebakjes kopen.
De gekozen route is de moeite waard en na een prachtige kilometerslange afdaling (eerste stuk 13%!) op een smalle weg zonder verder verkeer door donkere bossen met hoge bomen gaan we via de Abdij van Orval en Limes de grens over naar la douce France. Het is een weggetje van niks en onze eerste kennismaking met deze kant van Frankrijk begint meteen lekker met pittige klim van 2 km tussen de graanvelden door. We genieten ondertussen wel van de weidse uitzichten.
De volgende afdaling brengt ons in Avioth met haar indrukwekkende basiliek waar we midden in een processie belanden. Mensen zingen en dragen een Mariabeeld op de schouders door het dorp. Onder het genot van ijskoud drinken en ijsjes bekijken we vanaf het terras van een café het schouwspel. Ook laten we onze bidons vullen met vers koud water uit de tap en ijsblokjes.
We verlaten Avioth en rijden de laatste 8 km naar Montmédy. Leuke kleine camping onder de citadel. We hebben de tip gelezen om eerst de tent op te zetten om daarna met lege tassen naar de winkel in het centrum te gaan. Reden: een steile weg terug vanuit het centrum naar de camping. De kids spelen, Anique zet de tent op en ik ga boodschappen doen. Ook tank ik onze benzinefles voor de brander bij die intussen aan de lege kant begon te raken.
Lekker eten, frisbeeën, spelletjes doen, douchen en call it a day.
2 opmerkingen:
Wat zullen de kuiten groeien! Jullie zitten nu midden in het gebied van de eerste wereldoorlog. Is daar nog iets van te zien? Monumenten ed? Hebben Tim en Daan al baquettes gekocht? Spreken ze al frans?
Goede reis verder.
Opa en Veronica
hoihoi, leuk die nieuwe foto's, klinkt allemaal wel leuk (op de storm na dan). Jullie hebben al aardig eelt op de kont volgens mij ;-> nieuwtje vanuit baarn: wij hebben ook al onze vakantie geboekt enne hou je vast we gaan naar weddebergen................... (en misschien hoger). Konijn bleek schijnzwanger te zijn. Veel plezier daar!
Een reactie posten