Maandag 18 juli 2011 - Wind, wind en nog eens wind!
Schaarsbergen - Wesel (D) - 84 km
Rustig aan wakker worden. Hoewel het vannacht geregend heeft, is het droog als we ons hoofd buiten de tent steken. Ontbijten met croissants, broodjes en biologisch verantwoorde appel/perensap en sinaasappelsap. Terwijl Tim en Daan op skelters, met een echt rijbewijs om de nek, de camping rondcrossen breken wij de tent op en pakken de spullen in. 10.00 uur vertrek met als doel Wesel in Duitsland.
We rijden dwars door Arnhem heen op zoek naar het knooppunt waar we de route kunnen oppikken. Leuk om na 19 jaar weggeweest te zijn je oude route van school naar huis te rijden. Door de berenkuil heen over de Rijn die we nog vaak zullen zien. Bij Huissen ziet het er iets dreigend uit. Voor de zekerheid onszelf even goed inpakken. De sterke, weer zuid/zuidwestenwind is bepalend en maakt het het eerste deel van de tocht wel fris. Af en toe hebben we de wind pal in het gezicht en geregeld van opzij en weten we door middel van een professionele waaier (van twee) optimaal rendement te halen. We komen genoeg bepakte fietsers tegen. In Pannerden gaan we aan de koffie met appelgebak en voor Daan een lekkere tosti. We volgen de dijk langs de Rijn naar Spijk waar we de grens met Duitsland oversteken. Best wel industrie en gek genoeg ziet dat er ook interessant uit. Zo worden grote aken gevuld met zand en grind. De oude hoge bruine schoorstenen zijn veelvuldig te zien. Het vrachtverkeer op de Rijn is indrukwekkend. Door naar Emmerich. Hier, in de eerste Konditorei die we tegenkomen vergelijken de Himbeerenkuche met het appelgebak van vanochtend. Heerlijk! Over een mooi fietspad over de dijk en door de akkerlanden rijden we toch weer wat kilometers weg. Af en toe moeten we door een veehek en die zijn aangepast aan tandems, dus bijna verticaal omhoog manouvreren we de fietsen er doorheen. De verse schapenpoep weten we al slingerend op vakkundige wijze te ontwijken.
Nieuwe dieren die we vandaag hebben gezien: kangeroes (ook albino's), ooievaars met nesten, een mammoet (echt waar), rennende vossen in de wei (maar het kunnen ook reuzehazen geweest zijn).
Hadden we al verteld dat we eigenlijk met z'n vieren op pad zijn. Vorig jaar mochten Oehoe, Bebe en Snufje nog mee, dit jaar is Bobo de gelukkige. Die reist nu op Daan zijn buik, ook in de veiligheidsriem mee.
Door Rees heen het laatste stuk, terwijl de zon is gaan schijnen, naar Wesel, aan de overkant van de oude stad Xanten, waar we op de grootste camping van Europa (naar eigen zeggen) overnachten. Pizza en grosses Bier hebben we wel verdiend. Als we uiteindelijk na in een van de vele douches weer opgefrist zijn, is het spelletjestijd. Kijkend naar een prachtige zonsondergang mogen we blij zijn met een droge en toch wel mooie dag vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten