Haltern am See - Hamm

Woensdag 20 juli 2011 - We zien wel weer waar we uit komen!
Haltern am See - Hamm - 68 km

We hebben als enigen, los van het beheerdersechtpaar, de nacht doorgebracht op de kanoclubcamping. In ieder geval erg rustig en goed geslapen. Bij het wakker worden horen we de binnenschippers met hun grote, volgeladen aken voorzien van ronkende dieselmotoren voorbij schuiven door het kanaal.

Lekker douchen en keuze uit genoeg wasbakken voor ons alleen. Ouderwetse tegeltjes aan de muur, maar absoluut schoon.

Verse broodjes, chocolademelk (jus d'orange hadden we gisteren al gekocht) en jawel een Berliner bol van de bakker. Rustig ontbijten terwijl het weer er vooralsnog droog uit ziet. Het is zelfs een beetje benauwd.

We nemen afscheid van het achterblijvende beheerdersechtpaar en maken koers over de graveldijk langs de Lippe. Kruissnelheid ca. 18-20 km/u, gelijkmatige tred en weer in kadans. Genietend van rust en wat er zich aandient. Langs de sluis van Flaesheim waar de grote aken doorheen moeten.

De vaste koffiebreak, waar Tim en Daan al snel de schommel hebben gevonden en wij uitgebreid met twee Duitse mannen, ook fietsliefhebbers, aan de praat raken.

De weg voert langs en over water, door de nu steeds meer glooiende terreinen en ook vandaag weer flink off the road door dichtbegroeide, donkere bossen. Wel machtig om hier door te cruisen (en af toe letterlijk doorheen te ploegen). Tim zit voorop met de camera in de hand om foto's en filmpjes te maken. Tot twee keer toe stijgt een buizerd (twee verschillende) op vijf meter van ons vandaan op om op geluidloze en elegante wijze aan hoogte winnen voor ons uit. Helaas gaat het allemaal net te snel om op camera vast te leggen.

We passeren slot Cappenberg en slaan hier linksaf, zoevend naar beneden. Verderop laat een plots knetterhard ge-i-a van een voor ons niet zichtbare ezel vlak achter de heg langs de weg ons wel even goed schrikken.

We passeren weer veel boerderijen en gaan zelfs -zo lijkt het- dwars over hun erf heen. Betreden op eigen risico staat er. Waar is die waakhond die ons achterna vliegt?? Gelukkig niets aan de hand. We hebben onderweg weer genoeg bekijks. Op de plattelandsweggetjes (en verder ook overigens) zijn de Duitsers erg netjes en gaan geduldig voor ons in de berm staan of halen ons langzaam in.

Vandaag merken we dat het landschap wat glooiender wordt met (peanuts) de hoogste top van 117 m. Dit gaat ons gemakkelijk af. De benen hebben al weer snel aan spierkracht gewonnen. Voor de geinteresseerden onder jullie (we weten dat dit soort vragen leven onder jullie) van zadelpijn hebben we geen last. Alleen de eerste fietsdag weet je aan het eind dat je bilspieren hebt, maar dat mag geen naam hebben en is nauwelijks pijn te noemen.

Om een uurtje of drie zijn we in Werne, de trotse bezitter van een kerncentrale en er is er ook nog een verder richting Hamm waar we dicht langs komen over een weggetje dat bij hele hevige regenval kan overstromen. Mooi zijn die centrales niet maar ze zijn wel indrukwekkend met die enorme koeltorens. Tussen Werne en Hamm vallen we uiteindelijk toch ten prooi aan de eerste echte hevige regenbui. Onder een brug over het kanaal schuilen we even, dat doen meer mensen. De echte Duitser trekt hierbij een halve liter bier open, altijd voorbreid op noodsituaties. Hoewel het in de verte wat lijkt op te klaren zal het nog zeker wel een half uur duren voordat het droger wordt. Dus maar weer verder. Niemand van ons heeft er echt problemen mee. Ieder nadeel heb z'n voordeel: het waait niet, zodat we lekker kunnen doortrappen.

De ketting en de rest van de fiets net als onze benen komen aardig onder de modder te zitten. Ach, even afspoelen met water en het is weer schoon moet je maar denken.

Onderweg constateren we dat de achterband van mijn (Pieter) fiets zodanig slijtage begint te vertonen dat het profiel weggesleten is en de lichte gele kleur van de laag eronder zichtbaar is. Oeps, kijken hoe lang dat goed blijft, maar gezien het slechte weer en wij op koers zitten om een rustdag in Hamm te houden moeten we maar een fietsenmaker opzoeken voor de zekerheid.

Rond vijf uur bereiken we Hamm, een grote stad met zo'n 200.000 inwoners, en kiezen we verblijf langs de route in een hostel, gelegen in een mooi park. Eenvoudig maar prima als je niet te veel eisen stelt (zoals wij ;-)).

Warm geworden onder de mega stortdouche en in frisse kleren gehesen, fietsen we het centrum in om uit eten te gaan. Pizza, penne en pepersteak mit pommes.

De fietsen gaan bij terugkomst in de kelder van de hostel. Hier hebben we internetverbinding en we zullen foto's en filmpjes op de blog zetten.

Morgen, zoals het er nu naar uitziet, rust- en regeldag in Hamm. Waarschijnlijk ook een bezoek aan Aquawelt met o.a. een bandenroetsjbaan van 95 m. Eens kijken wie het grootste kind van ons is.

Tot slot nog een antwoord op een vraag van een van de trouwe volgers onder jullie: de eerder gememoreerde benzinefles die wij zo af en toe moeten vullen bij een benzinestation (eurootje is nog eens wat anders dan meer dan 100 euro voor een volle tank van een auto) hebben wij nodig voor onze benzinebrander waarop wij onze lekkere maaltjes bereiden. Wij geven voorkeur aan een benzinebrander boven een gasbrander omdat benzine doorgaans makkelijk te krijgen is en de kracht van een benzinebrander ook als de fles leger wordt krachtiger en warmer is.