Pino-on-tour

Pino-on-tour

28 juli 2016

Dag 5 - Bad Hofgastein - Möllbrücke trein + 32 km fietsen

Vandaag worden we voor het eerst met de wekker wakker. 8.00 uur aan het ontbijt en om 8.30 uur op de fiets naar het station. We moeten 4 km terug om bij het station te komen. In de verte loopt het spoor hoog over de bergkant maar gelukkig is het bij het station op gelijke hoogte met ons. We hoeven dus niet te klimmen. We zijn ruim op tijd en de ticketautomaat spuugt zonder problemen onze tickets uit.

Chris en Titia voegen zich bij ons en samen met de conducteur zetten we onze fietsen en bagage in de ruime fietswagon. We zijn druk in gesprek en praten honderduit en terwijl de trein al in beweging is gezet gaat Chris in een ontspannende pose staan niet doorhebbend dat hij zich aan een hengsel vasthoudt dat de noodrem blijkt te zijn. Op tijd merken we het op, anders hadden we nog wat kunnen beleven. Kort daarna komt de conducteur en verzoekt ons plaats te nemen in de passagierswagon voor het geval er hard geremd zou moeten worden.....hij had eens moeten weten dat het al bijna zover was geweest!

Het landschap trekt aan ons voorbij en we zien hoe wij hoog boven de weg rijden en de weg naar Bad Gastein inderdaad steil de gletscherstoep omhoog gaat. Een goede keuze dat we voor deze klim de trein hebben gekozen. In Mallnitz (we hebben door de directe verbinding de autotrein vanaf Böckstein niet hoeven nemen) stappen we uit en voelen dat het op de hoogte van 1175 meter iets frisser is geworden. We maken ons klaar voor de afdaling naar Obervellach en dat betekent helmen op! 7 km beginnend met haarspeldbochten en dan wat meer rechte stukken. Af en toe 8% daling dus goed remmen. Anique en Daan halen de hoogste snelheid van 61 km/u, Tim en Pieter goede tweede met 59 km/u. Tim denkt verstandig te zijn (niet dus), hij kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en voelt aan de schijfremmen of ze warm zijn. Tssssss, twee vingers verbrand. We doen een beroep op ons EHBO tasje en doen twee pleisters om de getroffen vingers. Een paar kilometer lang zit Tim met zijn vingers in de bidon met water....die bedenkt zich de volgende nog wel een keer.

Door het glooiende rivierdal van de Möll rijden we naar Kolbnitz waar we een heerlijke warme lunch hebben. We zien de wildwaterkanoërs de golven trotseren.

We kunnen er weer tegen aan en het laatste stuk gaat over een rustig fietspad c.q. kleine weg waar enkel de lokale boer in z'n tractor rijdt. We houden gepaste afstand als we achter de tractor met giertank rijden. Bluf dat die boer hem eens openzet...! De boer slaat af en wij bereiken Möllbrücke waar wij in Landhotel Kreinerhof overnachten.

Niet echt een warm ontvangst. Het personeel weet van toeten noch blazen als we inchecken. De sleutels van de kamers zijn niet te vinden. De cheffin komt zo en die zal ons verder moeten helpen. De organisatie laat te wensen over. Dan is daar de cheffin die ons de sleutels geeft.

Eerste indruk, kamers in het oude deel van het hotel. Op internet laten ze plaatjes van nieuwe kamers zien. Wat blijkt, er zijn oude kamers, gerenoveerde kamers en nieuwe kamers. Alle dezelfde prijs en dat is natuurlijk best vreemd. Volgens de bevestiging zouden wij een nieuwe kamer moeten krijgen en we doen 's avonds ons beklag, net als de kleine andere dingetjes die mankeren zoals een volle asbak op het balkon (die we vakkundig in een plantenbak hebben gezet) en een smerig kussen en ontbrekend onderlaken. Het personeel (dat op zich zijn best probeert te doen) hoort ons aan, begrijpt het en lost een paar van de dingetjes op maar zegt dat we morgenochtend met de cheffin moeten praten. Dat gaan we dan maar doen. Het eten in het restaurant (helaas het enige in het dorp naast een doodse pizzeria die er helemaal niet aantrekkelijk uit ziet) laat ook te wensen over. De spaghetti is aangebrand en het personeel ziet het en we hoeven dat niet te betalen. Slechte pers voor het hotel-restaurant dat al door ons omgedoopt is tot Keiner Hof.

Wordt morgen vervolgd.

Geen opmerkingen: