Heerlijk ontbijt, uitgebreid buffet. Tim werkt twee hele grote wafels met poedersuiker weg en Daan zit aan de broodjes met Nutella. Voor onderweg verzamelt Daan wat extra pakjes Nutella, lekker om zo uit te lepelen (en het geeft toch energie?).
Omhoog en omlaag tegen de helling van de heuvels verlaten we Zell am See. Vervelende steile klimmetjes met af en toe het genot van een afdaling. Zo'n cadeautje hebben we wel nodig. Het gaat om de balans. Plots zegt Daan "mam, wil je nooit meer iets in m'n broekzak stoppen; nu ben ik m'n Nutella'tje kwijt".
We weten dat er nog een 8% helling aankomt en die slaan we over door even te smokkelen en langs de grote weg, stroomafwaarts naar het plaatsje Taxenbach te knallen. Hier doen we ons te goed aan koffie, fris en taart bij de konditorei. Vanaf Taxenbach gaan we flink dalen. Eerst hebben we nog van grote hoogte zicht op de rivier de Salzach en later in Lend zijn we op gelijke hoogte met de rivier. Dan begint de elLENDe! We slaan rechtsaf om het Gasteinertal in te rijden. Tegen de helling van de eerste directe klim is door ons niet op te fietsen, onze beschrijving spreekt van een stijgingspercentage van 12%! Zelfs wielrenners zonder bepakking en in de kleinste versnelling komen nauwelijks naar boven. We zetten ons verstand op nul en met vereende krachten duwen we de fietsen met af en toe een pauze naar boven. Anderhalve kilometer ploeteren en zweten. Boven aangekomen staan we aan het begin van een tunnel en zien we een bord dat aangeeft dat de helling 15% (!) is.
We rusten eens lekker uit en zien nog meer platerende en zuchtende mensen naar boven komen. Als we de tunnel induiken, het fietspad is afgescheiden door een halfhoge betonnen wand, klimmen we nog twee kilometer geleidelijk omhoog. Wat een herrie van de langsrijdende auto's. Tim en Daan doen hun vingers in de oren. Aan het eind van de tunnel zien we het bekende licht en belanden we weer in de warmte.
We fietsen een paar kilometer door en nemen een uitgebreide lunch bij een restaurant langs de route: grote glazen fris en Kaiserschmarrn en schnitzel. Lekker bijkomen en genieten in de schaduw.
We zien allerlei soorten fietsers voorbijkomen; goed voorbereide en niet goed voorbereide; mountainbikes, toerfietsen; veel bagage en weinig bagage; e-bikes en traditioneel derailleurwerk.
Het leuke om te zien is elke local een mountainbike lijkt te hebben en er flink op los toert. Ook oudere mensen (60 plussers) op de mountainbike, eventueel met hulpmotortje. Goed hoor! Een echt fietsland.
Op en neer rijden we de laatste kilometers van vandaag naar Bad Hofgastein, een kuuroord dat er leuk uitziet. Ons hotel ligt nog wel aan het eind van een klein weggetje omhoog vanaf de hoofdweg; het toetje.
's Avonds gaan we naar de Italiaan. Goed eten.
En we raken aan de praat met Chris en Titia die ook de route naar Venetië fietsen. We zullen hen nog wel vaker tegenkomen.
We zitten in dubio. Vandaag hebben we een steile helling van 15% overwonnen en dat geeft wel een goed gevoel. Voor morgen staat het steilste stuk van onze route op het program en een stukje met de trein (dat ook wordt aanbevolen) lonkt. Twee kilometer helling van 12 en 10% naar Gastein en vervolgens nog vijf kilometer gestaag klimmen naar Böckstein. Uiteindelijk bellen met de Oostenrijkse NS en het lukt ons om voor ons en de fietsen plaatsen te boeken. Da's weer lekker geregeld. Morgen nemen we de trein van 9.29 uur en omdat het station vier kilometer buit Bad Hofgastein zelf ligt en we nog de kaartjes fysiek uit de ticketautomaat moeten zien te krijgen plannen we om om 8 uur aan het ontbijt te zitten.
Het weer is overdag goed, zonnig en warm. Elke dag om een uur of vijf á zes begint het even te regenen met een klap onweer. Daarna trekt de lucht weer open en is het zacht weer. Als we dus elke dag op tijd binnen zijn hebben we goed hoop het droog te houden tijdens het fietsen (maar ja, wie zal het zeggen...).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten