Pino-on-tour

Pino-on-tour

22 juli 2016

Dag 2 - Salzburg - Unken - 40 km

We slapen heerlijk uit en besluiten onderweg te gaan ontbijten. We doen inkopen en begeven ons naar een bankje aan de oever van de Salzach.

Met het buikje vol fietsen we om 11.15 uur naar het oude centrum en verlaten Salzburg via een oude stadspoort. Bijzonder is te ervaren hoe rustig en snel je een grote stad kunt verlaten op de fiets. Al snel rijden we over een fietspad en draaien om het kleine vliegveld van  Salzburg heen, en zetten koers naar het zuiden. Linksachter zien we het kasteel van Salzburg kleiner worden. Het is al aardig warm geworden en het belooft een mooie dag te worden, zonder regen. Tim heeft geen last van de warmte, hij zit nog met zijn lange spijkerbroek aan en presteert het om kippenvel te krijgen! Eens kijken of ie morgen zijn winterfleece trui aan doet....

We doen het rustig aan, dat krijg je als niet zo ver hoeft, dan ge je nog rustiger rijden maar dat voelt heerlijk. Lekker veel tijd om te pauzeren waar we maar willen.

Overwegend vlak met af en toe een (pittig) klimmetje en ook zelfs een afdaling die we niet fietsend kunnen doen. Door slecht wegdek, gaten en  losliggend grind, nemen we niet het risico om te vallen.

We verruilen even Oostenrijk voor Duitsland. Via kuuroordplaats Bad Reichenhall gaan we langs de Saalachsee. Het water heeft die ijsblauwe kleur maar Daan vindt het water warm. Het fietspad is volgens een bordje op een paaltje gesperrt maar het paaltje is opzij geschoven zodat we toch op hoop van zegen verderrijden. Aan het eind van het onverharde fietspad kunnen we ook net langs een hek, dat was de Versperrung... Geluk gehad dus dat we er wel door konden. We zijn de enigen die hier nu fietsen, weg van de rest en van het drukke leven. Lekker rustig, over onverharde paden, laag en hoog langs de rivier, door de bossen.  We verlaten de bossen en komen via een weide bij een eetgelegenheid waar we gaan drinken en eten. Eerst nog even dippen in een waterbak om af te koelen.

Als we verdergaan passeren we weer de grens met Oostenrijk. Via een karresporenpad langs boerderijen door een groen dal omgeven door boven ons uittorenende bergen rijden we naar Unken waar een leuk hotel onze overnachtingsplek wordt.

We zijn blij dat we niet kamperen. Donkere wolken trekken samen en hevige stortregen met onweer trekt voorbij.

Eten, pokemonnen, chillen.









Geen opmerkingen: