Pino-on-tour
14 augustus 2014
Dag 20 - Kopenhagen - Ystad - Bornholm (fiets, trein en boot)
Op tijd worden we wakker. Gisteravond op de camping vonden een paar gasten het nodig om hun tent onnodig dicht bij die van ons te zetten. We hadden geen last van ze. Vannacht kwam, zo zien we bij het ontwaken, ook nog een Noor zijn caravan op een te krappe plaats zetten. Het aftandse ding maakte ongelooflijk veel lawaai toen de steunpootjes werden uitgedraaid. Had dat nou niet wat meer verderop kunnen gebeuren? Denk dat degenen die dichterbij lagen rechtop moeten zijn gaan zitten. Toch boeiend om te zien als er ruimte genoeg is dat mensen om wat voor reden ook elkaar lijken op te zoeken.
We breken op en rijden naar het station. Nemen nog wat koffie bij de Starbucks en een croissantje als ontbijt.
Om 10.43 uur gaat de trein en je zou de tijd zomaar vergeten. We zijn ruim op tijd en gaan naar perron 26 vanwaar de trein zal vertrekken. De fietsen passen gelukkig in de lift dus we dalen af naar perron 3,4 en 26. We vragen ons al de hele tijd af wat nummer 26 in deze reeks doet. Op de perrons 3 en 4 zien we een bordje de richting naar perron 26 wijzen met daarbij de indicatie dat het nog 10 minuten lopen is. Hallo zeg, je zult maar denken dat je er al zou zijn, kom je mooi bedrogen uit! Wij redden het makkelijk, maar eerst moeten we nog weer met de lift omhoog om een paar meter verder weer met een andere lift naar beneden te gaan. Maar - top geregeld! - de trein staat er al en we kunnen met bagage en al zo gelijkvloers de fietswagon in rijden. Geen enkel probleem en de pino's staan zij aan zij naast elkaar. Er komen nog wat andere fietsen bij en het valt ons op dat er nogal wat racefietsers aan boord stappen. Ons wordt verteld dat er zondag een toertocht van 103 km op Bornholm is, dat wordt gezellig druk op de wegen en fietspaden.
De trein rijdt in ca anderhalf uur naar het Zweedse Ystad, vanwaar we een directe verbinding met hi-speed ferry naar Bornholm hebben. De boot zit goed vol, ook met een heel busgezelschap oudjes en veel mensen met honden. Er blijkt een hondenshow te zijn. De honden zien er niet allemaal even mooi uit, maar ongetwijfeld zullen de baasjes hen de komende dagen gaan kammen, borstelen, wassen, scheren, strikjes aanbrengen en alles wat nog meer nodig is om te proberen de felbegeerde Ik-ben-de-mooiste-hond-van-het-eiland-bokaal binnen te slepen. Voornamelijk Denen en Zweden zijn hier om ons heen.
De overtocht duurt ca. anderhalf uur en dan meren we aan in Rønne, de hoofdstad van het eiland.
Niets anders dan een relaxed gevoel overheerst, alles op z'n gemakkie en gezellig druk. We verkennen eerst het centrum, eten wat bij de fontein waar Daan algauw de grootste waterpret heeft en er een grote natte bende van maakt. Geen fontein - en andere mensen - zijn veilig voor Daan.
De camping ligt 2 km buiten het centrum en hier is nog een trekkershut vrij die we nemen. Vanavond is het mogelijk om mee te doen met de gezamenlijke BBQ met lokale muziek. Dat wordt inhaken!!! Ook hier op de camping veel honden, de chiwawas van de buren moeten maar oppassen dat ze het niet met Daan aan de stok krijgen. Daan is de chef van het antihondenpieperapparaatje dat hoge tonen afgeeft. Natuurlijk gebruiken we dit alleen in voorkomend geval tegen agressieve en ons bedreigende honden ;-)
En, de weervoorspelling was niet heel gunstig maar vooralsnog is het hier erg aangenaam en soms (uit de wind) zelfs warm te noemen.
Dag 19 - rustdag Kopenhagen
Lekker de stad in en wat highlights bezoeken, waaronder natuurlijk de little mermaid (echt klein!) en om 12.00 uur de wisseling van de wacht bij paleis Amalienborg. En nog meer....'s Avonds barbecuen op de camping.
Tickets gekocht voor de trein morgen naar Ystad in Zweden om vandaar de hi-speed ferry naar het Deense eiland Bornholm (soort Texel in de Oostzee) te nemen. Kostte nog wat moeite omdat in de systemen van de Deense spoorwegen staat dat tandems niet worden meegenomen in de trein. Nadat we een foto van onze fietsen laten zien en de uitleg dat onze fietsen maar een beetje langer zijn dan een normale fiets kan het wel. Gelukkig maar....
Dag 18 - Rødvig - Kopenhagen - 92 km
Gisteren zagen we tegenliggers met een verbeten trek om de mond, zwaar lijdend door de harde tegenwind. We moesten ons in houden om niet te gaan zingen en te fluiten want deze keer hadden wij geluk.
Dus het eerste wat we weer doen als we wakker worden, is het gordijntje openschuiven en kijken naar de vlaggen in de mast. Yes, de wind staat nog steeds gunstig voor ons!
Volgens de kaart gaan we vandaag nog meer voordeel halen uit de wind in de rug.
We doen inkopen en ontbijten in een parkje in het plaatsje. Tim en Daan gaan hangen in de harde wind, op de steiger die een stuk de zee ingaat. Onder hen de flink golvende zee.
We komen onze Duitse vriendin, Simone, weer tegen en nemen afscheid. Het blijft natuurljk de vraag of we elkaar nog een keer tegenkomen.
Na Rødvig komen we langs kalkafgravingen, Stevns Fort en de vuurtoren na het plaatsje Højerup. Dit is het hoogste punt van Stevns Klint, het kleinere broertje, of zusje, van Møns Klint die we heel in de verte vaag kunnen waarnemen. Daar hebben we een paar dagen geleden gefietst. Het leuke van de kust die als een halve maan is, is dat je kunt zien waar je helemaal vandaan bent gekomen, en waar je nog naar toe moet.
Twee reeën rennen dichtbij zigzaggend achter elkaar aan door het goudgele graanvelden. Leuk gezicht en als ze even uit het zicht zijn omdat ze door een paar bossages naar een ander stuk akkerland oversteken, geven we nog wat gas en ja hoor, daar zijn de varianten van Knabbel en Babbel, Tom en Jerry, of Bambi en Stampertje weer.
We knallen door en de kilometers vliegen voorbij. Vanaf Køge gaan we van de hoofdroute af en nemen we de snelste route naar Kopenhagen. Heel in de verte zien we langs de halvemaanvormige kustlijn de paar hoge gebouwen van Kopenhagen opdoemen. We hadden niet gedacht hier al te zijn maar we kunnen vandaag Kopenhagen halen en het fietspad langs de grote weg is OK. Vlammen maar! De kruisssnelheid die normaal rond 17/18 km per uur ligt, ligt nu rond de 23 of zelfs hoger.
In Kopenhagen is het eindpunt pretpark Tivoli. OMG, we moeten echt even omschakelen van de oorverdovende stilte van het platteland naar het luidruchtige gekrioel van alle mensen, te voet, te fiets en te auto, in de hoofdstad van Denemarken. Het doet zeer Amsterdams aan. We hebben wat moeite om de juiste richtig naar de camping te vinden, maar dan lukt het toch. De camping ligt ca. 4 km buiten het centrum.
Wat is er anders aan het verkeer? Iets klopt er volgens ons niet. Iedereen fietst hier knetterhard, op gelikte fietsen, vaak mooi strak design waar Denemarken bekend staat. Alle fietsen hebben smallere banden, (bijna) de dikte van een racefietsband. En dan op een kruispunt de bocht naar links, die kun je hier als het verkeerslicht op groen is niet in een keer maken. Je moet eerst rechtdoor, kwartslag naar links draaien en dan gaan klaarstaan om het andere verkeerslicht op groen is gesprongen weer het kruispunt over te steken. Vreemd, dit zou net als in Nederland in een vloeiende beweging moeten gaan?
De stadscamping is relaxed, veel ruimte en gras. Hier gaan we twee nachten blijven. Morgen een dagje de stad in.
Afstand van vandaag is een toppertje met 92 km. Dankjewel wind!
Dag 17- Stege - Rødvig - 70 km
Er staat harde wind. Het eerste wat we doen is kijken naar de vlaggen. Welke kant waaien ze op? Als het maar de goeie is. En, en? Als je deze harde wind tegen hebt, ben je mooi de sjaak. Aan de stand van de wapperende vlaggen te zien, beginnen we een paar kilometer met wind tegen en dan draaien we als de wijzers van de klok met de kust mee en krijgen we de wind links schuin achter in de rug. Wat een geluk!
Dit zijn de eerste 13 km. We rijden deels op de wat drukkere weg en deels op het geasfalteerde fietspad ernaast. Er zijn mogelijk plannen om dit helemaal fietspad te maken, maar dat is kennelijk nog niet gerealiseerd.
Via de brug gaan we over het water naar het volgende eiland. We zien aan de windzak aan het begin van de brug dat we alles gied vast moeten houden, petjes, zonnebrillen, de handdoeken die achterop te drogen hangen. Raakt het los, dan ben je het geheid kwijt. Toch blijven we bovenop even recht in de wind staan on de kracht van de wind goed te voelen.
Aan de overkant slaan we in Kalkehave linksaf en begeven we ons na het oude kerkje rechts weer in het glooiende landschap door de rustige dorpjes heen.
We bereiken Praestø, een aardig plaatsje, waar we picknicken bij een haventje vlak bij de kerk. Ondanks de wind is het goed toeven, het zonnetje schijnt.
Met onze buikjes weer vol, rijden we Praestø uit, langs slot Nysø een stuk door de glooiende heuvels om langs de kust aan te komen in Faxe Ladeplads.
Het fietsen gaat lekker, we hebben nog alle tijd (het is 14.45 uur) en besluiten door te fietsen naar de camping in Rødvig, ca. 18 km verder.
Weer eens een stukje door de bossen, dan langs het klooster in Vemmetofte, dan weer tussen de graanvelden, zo wisselt het een het ander af en worden er onderweg grappen en grollen verteld, liedjes gezongen, nagedacht over waarom dingen zijn zoals ze zijn, af en toe lekker een beetje wegdromen. Kortom we vervelen ons zeker niet.
Het laagseizoen is afgelopen maandag begonnen en de Deense kindertjes zijn weer naar school. Op de camping in Rodvig nemen weer een trekkershut en Tim en Daan hebben de skelters voor het uitzoeken. Die zien we voorlopig niet meer.
Lekker eten in het avondzonnetje, voetballen, wasje doen, boekje lezen.
Totdat de oogjes dichtvallen.....zzzzzzzzz
10 augustus 2014
Dag 15 - Stege - Møns Klint - Stege - 46 km
Vandaag een rustdag. Wat heet een rustdag, niet echt. We gaan een rondje fietsen naar Møns Klint, een natuurgebied met steile krijtrotswanden van meer dan 100 meter hoog.
Maar eerst gaan we in Stege naar de snoepfabriek (voorheen alleen een suikerfabriek). Tim en Daan halen hun hart op en maken hun eigen snoeplollie. In dit walhalla kun je, als je van zoetigheid houdt (en dat doen Tim en Daan!) natuurlijk niet blijer zijn.
Op de fiets blijkt het snel een goede keus te zijn het gebied naar Møns Klins te verkennen zonder onze bagage mee.
Als we vertrekken schijnt de zon maar de wind hebben we pal tegen. We gaan ervan uit (wishful thinking) dat we san vanmiddag op de weg terug de wind in de rug hebben. Door kleine plaatjes heen rijden we oostwaarts. Eerst licht heuvelig, 5 km voor Møns Klint wordt het pittiger.
Door de harde wind verandert het weer. Er komt wat motregen zodat we even gaan schuilen onder een grote boom. Mooie gelegenheid om even een broodje te eten. Een paar minuten later wordt het alweer droog en gaan we naar slot Liselund. Volgens de verhalen waakte hier ooit de immer in het wit gehulde 'white lady' over de klifrotsen. Het blijft niet lang droog en het begint nu een half uur lang goed te regenen. Gelukkig staan we droog en zijn we geduldig.
Dan breekt het zonnetje weer door en bedwingen we de laatste heuvels naar Møns Klint. Over een modderig bospad met en een helling omlaag van 15% en een helling omhoog van 15% bereiken we het geocentrum van het natuurpark. Naast veel fietsers zijn er ook veel wandelaars.
We kijken van boven naar de zee en via trappen naar beneden kunnen de rotswanden ook vanaf het strand worden bekeken. Wel mooi, maar we vragen ons af of we nu ook echt onder de indruk zijn.
We ontmoeten weer eens een oude bekende, die wij eerder achter ons lieten. Deze Duitse dame is met volle bepakking hiernaartoe gekomen en op zoek naar een camping. De camping van haar eerste keus was gesloten. Verderop is nog een camping melden wij haar.
Wij stappen ook weer op de fiets en dalen via een blubberige weg rustig af. Tussen de bomen uitgekomen, komen wij even bedrogen uit. De wind is compleet gedraaid zodat we nog moeten werken voor de terugtocht naar de camping in Stege. De harde wind blaast de donkere wolken op ons af en als de regen in grote druppels op ons neerkomt moeten we schuilen. Dit duurt 10 minuten en dan kunnen we verder.
We zien nog reeën en een ware letterlijke kippenren. De kippen in het veld waar eerst stro stond beginnen als wij langskomen plotseling te versnellen en om en om razen ze over het veld. Wij doen een weddenschap welke kip er het eerst bij de weg is. Hiha, joehoe, zijn onze aanmoedigingen. Chicken run!!!!!
We tikken 46 km af als we op de camping zijn.
Voor de quiz:
1) Hoeveel treden hebben de trappen bij Møns Klint omlaag naar het strand?
Dag 14 - Ulslev Strand - Stege - 56
Heerlijk geslapen in de trekkershut. En luxe om niet de tent te hoeven afbreken, luchtbedjes niet leegte laten lopen enbop te rollen, slaapzakken in te pakken.
De zon is al krachtig en we zoeken een plekje in de schaduw op on te ontbijten. We nemen uitgebreid de tijd, lezen wat en spelen voetbal.
Pas om 11 uur stappen we op de fiets onder het mom, we zien wel weer tot hoever we komen.
Het eerste stuk gaat langs vele vakantiehuisjes. Vervolgens rijden we pal aan zee maar door het bos over een zand- en grindpad af en toe afgewisseld door aan asfaltweg. We hadden niet verwacht dat zo dicht langs de kust zoveel bos zou zijn hier.
We passeren een klein vissersdorpje Hesnaes. Heuveltje op en heuveltje af komen we uiteindelijk het bos uit en fietsen we door het open landschap terug naar de zeekust. Stop voor een pauze is Stubekøbing, vroeger kennelijk een levendig plaatsje maar nu kun je er een kanon afschieten en wordt het hoofdzakelijk bezocht door mensen die met de veerboot over willen steken naar het eiland Bogø. Net als wij dus.
Er is wel een supermarkt waar we eten en drinken voor de lunch kopen. Op de kade in de haven slaan we bootjes en mensen gade.
De overtocht met de veerboot duurt zo'n 15 minuten. Naast ons enkel een paar andere fietsers, een paar motorrijders, de kaartjesverkoper en de schipper. een vestje of jasje aan tegen de harde wind is. Geen overbodige luxe.
Aan de overkant en op het land is het aanzienlijk warmer. We buigen rechtsaf en vervolgen de route. Eerst een stuk over een wat drukkere (wat heet, kan het hier ooit druk zijn?) weg met aan weerskanten direct water waarna we op het eiland Møn aankomen. We gaan het karakteristieke witte kerkje met zijn oranje dak bekijken. Binnen is het plafond vol met tekeningen die afstammen van de zogenoemde Elmelunde Meester, een onbekende schilder uit de 15e eeuw.
We steken een stukje landinwaarts af. Door het heuvelachtige landschap en zijn vele graanvelden die nog niet beginnen te vervelen bereiken we uiteindelijk Stege, de hoofdstad van het eiland Møn. Vanwege de harde wind hadden we niet gedacht zover te komen.
Kleine, rustige camping met bijzonder vriendelijke mensen. Als je zou willen kun je gebruik maken van de keuken. We doen boodschappen en steken 's avonds de BBQ aan. Biefstuk, hamburgers, worsten, sla, tomaatjes, heerlijk in het avondzonnetje. Drinken erbij, helemaal goed. Daarna spelletjes en tafeltennissen.
8 augustus 2014
Dag 13 - Gedser - Ulslev Strand - 30 km
Het tentenkampje ontwaakt. Her en der pruttelen de pannetjes warm water en worden de kopje koffie gezet. De families in de shelters liggen nog in diepe slaap. Zullen ze eindelijk, na een lang en hevig gevecht tegen de muggen in slaap zijn gevallen? De twee Zwitsers met hun dochtertje van een jaar of twee hebben de nacht in hun slaapzak, liggend in de open lucht wel goed doorstaan. Hun dochtertje heeft in een geleend tentje van de shelter family geslapen. Ze wilden hun eigen tent niet opzetten omdat ze vandaag vroeg de boot naar Rostock nemen en de tent droog wilden houden.
Wij halen vers eten in de supermarkt en zetten ons aan de picknicktafel aan het ontbijt. Het is erg rustig wakker worden en er is geen geluid dat de idyllische sfeer verstoort. Enkel een laag in V-formatie overvliegende groep gakkende ganzen. Het gegak sterft langzaam weg.
Nog een praatje met wat mensen en we zeggen "misschien tot ziens" want je weet nooit of je iemand toch weer onderweg of op een andere camping tegenkomt.
Met een oostenwinden in de zij maken we de eerste fietskilomwters op het Deense land. Het trapt lekker weg, alles is laag en licht glooiend rijden we door de graan- en maisvelden. In de kleine dorpjes staan veelal vrijstaande kleine huisjes. Soms in mooie kleuren geschilderd maar in dit eerste deel vaak ook wel in staat van achterstallig onderhoud. Ook staan er hier veel huisjes te koop.
De hoofdroute gaat naar Nykøbing maar wij besluiten om rechtsaf te slaan naar Marielyst. We willen naar het strand en denken erover om eerder dan in eerste instantie gepland een camping op te zoeken. Dan komen we de andere dagen ook beter uit met campings. Er is een stukje van de route net waar onze dagafstand zou eindigen, waar geen campings zijn.
We picknicken aan het strand, doen de oogjes even dicht in het heerlijk schijnende zonnetje, Tim en Daan bouwen een zandkasteel. Na een uurtje gaan we verder naar Ulslev Strand waar we zullen neerstrijken voor de nacht.
Ze hebben hier een trekkershut vrij dus we maken het ons gemakkelijk en hoeven de tent niet op te zetten. Best lekker een comfortabel bedje en een veranda met tafel en stoelen. Het is natuurlijk wat duurder dan in de tent overnachten maar relatief gezien is het prijsverschil dusdanig klein dat de hut snel gekozen is. De douches en WC waarderen we ook na de vorige camping.
Voetballen, de zee induiken, beach volleybal, boekje lezen....
Vragen voor de quiz:
1) Hoeveel eilanden en schiereilanden heeft Denemarken?
2) Hoeveel Deense vlaggen zijn er gehesen in de hoofdstraat van Gedser? (Schatting niet te laag inzetten)
7 augustus 2014
Dag 10 - Waren - Krakow am See - 55 km
Beetje gespetter horen we op de tent maar al snel houdt het op. Door de regen vannacht en de vallende blaadjes ziet de tent er niet zo fraai meer uit. Maar weer wordt het als we opstaan droog. De tent gaat wel vochtig in de zak.
We gaan met de Amersfoortse familie op weg, zeggen gedag en vervolgen onze reis. Ook namens Tim en Daan, dank voor de gezelligheid en het voetballen!
Met een straffe wind tegen rijden we rond het Müritz meer naar Jabel en door naar Loppin. Hier slaan we linksaf een zandpad in wat verderop verandert in een breder bospad wat op de een of andere manier niet prettig doorrijdt. Alsof we in de grond worden gezogen rijden we langzaam maar gestaag door. Na verloop van rijd komen we weer op asfalt te rijden, nog steeds in het dichte bos. Rustiger kun je het niet krijgen!
Dan komen we zowaar eens een dorpje tegen, Drewitz. Wat is hier te doen? Geen reet! En dat maakt het juist zo bijzonder.
De weg gaat stijgend en dalend verder. We spotten een aantal reeën. Midden in het bos staat plotseling een rastplatz, een picknicktafel met een dak erboven. Hier gaan we pauze houden en de broodjes smeren. Een mooi moment om wat selfies te maken :-)
Uit het bos gekomen kruisen we even later een snelweg. We gaan erover heen en worden geconfronteerd met het verkeer dat onder ons door raast. Een paar minuten later duiken we weer de stilte van de natuur in.
We rijden rond de Krakower See en vlak voor Krakow am See bevindt zichtende camping. Op een leuk trekkersveldje planten we onze tent. Op naar de schnitzel met bratkartoffeln!
Dag 9 - Waren - rustdag
Rustdag in Waren. Er wordt slechter weer voorspeld, waarschijnlijk in de middag. Dus als we wat leuks willen doen, moeten we in ieder geval de ochtend goed gebruiken.
Na het ontbijt gaan we langs de oever van het meer op de fiets naar het centrum van Waren. Tien minuutjes fietsen is het.
Bij de haven gaan we direct een motorbootje huren, even een uurtje varen op het meer. Tim en Daan vinden het machtig en laten de snelheidsbeperkingen los. Eerst rustig de haven uit en dan mag de rem eraf. Hiha!
Zo maken we het uur vol. Heel af en toe lijkt het of we een drupje regen voelen maar het slechte weer zet gelukkig niet door.
In het centrum gaan we op een terras in de schaduw zitten. Slecht weer? Nee, integendeel het is bloedheet geworden.
Alle lekker- en zoeternijen van de bakker worden uitgeprobeerd.
Als de maagjes weer goed gevuld zijn halen we op de camping de zwemkleren op en duiken even later het verkoelende water van het meer in.
's Avonds aan de kade eten we de afgehaalde Vietnamese noodles en de
Italiaanse ijsjes. langzaam daalt de zon en genieten we van de rustige atmosfeer.
De mensen tonen weer eens de nodige interesse in onze fietsen. Hoe duur? Eigen fietsen, huurfietsen of van een club? Op de terugweg naar de camping worden we bijgehaald door een Deense jongen. Hij is nu met zijn broer op weg naar Berlijn. Moet dan terug naar Kopenhagen om zijn studie af te maken en wil dan met zijn broer naar Turkije fietsen. De hele dag hadden ze het al over onze fietsen gehad. Als de prijs van de fiets mee zou vallen (dat deed ie helaas niet) zouden ze hun eigen fiets verkopen en een Pino kopen. Helaas, het budget laat het hen niet toe....nog even doorsparen.
Op de camping storten Tim en Daan zich tot het donker wordt in het voetbalgeweld.
Dag 11 - Krakow am See - Schwaan - 67 km
Drup drup drup, we vrezen het ergste maar opnieuw trekt de lucht open en stopt het met regenen. Tot nu toe hebben we erg veel geluk met het weer.
Om 10 uur klaar voor vertrek, net als andere fietsers, om aan een nieuwe etappen te beginnen. Daan voelt zich niet zo lekker, klaagt over maagpijn maar toch zet ie zich er overheen en stapt op de fiets. Logisch dat ie vandaag minder meetrapt en helemaal niet erg. Goed gedaan man!
Vandaag minder bos en meer weidse vergezichten over glooiende graanvelden, waar alsof niet het graan is geoogst. Veel heuveltjes in het parcours.
Op bepaalde stukken is het wegdek vochtig en doen de naaktslakken een wedstrijdje wie het eerst aan de overkant is. Wij proberen ze zoveel mogelijk te ontwijken.... Hè, ook een slak die op de helft is en denkt "ik haal het niet" en teruggaat! :-)
Langs het kanaal van Güstrow naar Bützow gaat een tweesporig pad met betonnen tegels. Lekker fietsen maar even verderop wordt we gehooid en liggen beide sporen grotendeels onder grote hopen hooi. Toch gaan we ons er doorheen survivallen. Het is wel zeker een stuk van een kilometer. Als het pad weer schoon is merken we dar zich het nodige hooi om de tandwielen en derailleur van de fiets hebben gewikkeld, als ook on de standaard. We peuteren het hooi er uit en na vijf minuten kunnen we weer verder.
10 km voor Schwaan ontdekt Anique dat de achterbuitenband aan het scheuren is. Op wel vier plaatsen begeeft het rubber zich en loopt de band aan. In Schwaan is een fietsenmaler, zo zien we op onze kaart. Rustig doorpeddelen en vingers crossed dat er niet een harde knal komt, bereiken we de fietsenmaker. Helaas hebben ze niet de juiste maat op voorraad. We besluiten door te gaan naar de camping en morgen de gok te wagen om de grotere, oude Hanzestad, Rostock zonder kleerscheuren te bereiken. Daar hopen we meer succes te hebben met het kopen van een nieuwe buitenband.
Leuke camping in Schwaan! Waar we lekker kunnen voetballen, frisbeeen (al moeten we die na een wat enthousiaste worp wel uit het water vissen).
De kettingen van de fietsen geven we ook nog wat olie.
Dag 12 - Schwaan - Gedser (DK) - 35 km gefietst + boot
Als het goed is een makkie naar Rostock, als de achterband het maar houdt. Een beetje fietsen met samengeknepen billen. Gelukkig is het wegdek goed geasfalteerd, dus niet veel gaten of hobbels te verwachten.
Wij rijden om een grote donkere wolk heen en hebben weer heerlijk fietsweer. Wel een windje tegen. De plaatselijke mountainbikeclub is ook uitgevlogen en we krijgen zo'n twintig tegenliggers, zij vol in de afdaling en wij klimmend tegen een hellinkje op.
Een vos steekt vlak voor ons de weg over en verdwijnt in het maisveld.
We halen Rostock zonder problemen en gaan ons te goed doen bij een konditorei. Straks zitten we in het duurdere Denemarken. Menigeen doet aan de Duitse kant nog wat inkopen.
In het centrum vinden we een fietsenzaak. Deze heeft een band die we kunnen gebruiken, voor de zekerheid doen we er ook nog een binnenland bij. En Anique trakteert zich op een nieuwe fietsbroek.
Buiten verwisselen we zelf de band. We hebben ons gereedschap toch zeker niet voor niets meegenomen.
Als alles weer naar behoren functioneert, fietsen we de laatste 10 km naar de haven, nadat we eerst nog even het oude centrum bekijken en het bewijs van de oude Hanzestad zien. Statige en goed onderhouden gebouwen rond de markt.
Om kwart voor drie arriveren we bij de haven en om half vier gaat de boot. Goede timing, al zeggen we het zelf.
We tellen ca. 35 fietsers die ook de oversteek van een uur en vijfenveertig minuten naar het Deense Gedser willen maken.
Op de boot wisselen we wat euro's voor kronen. We weten niet wat we in Gedser, dat niet al te groot is, aan zullen treffen.
Aangekomen op het Deense vasteland slaan we rechtsaf naar de eerste camping. het is een kleine natuur camping, waar alleen fietsers, wandelaars en kanoërs mogen overnachten. Geen caravans en campers. Het is een klein stukje grasveld en er staan twee shelters (halfopen houten hutjes). Er is drinkwater en een chemisch toilet! Een hele openbaring voor de kids. En voor mij ook als je in het donker (het licht op het toilet deed het niet) met een zaklanp tussen je tanden ziet wat er allemaal uit mensen kan komen.....met Tim levert dit de levendige discussie op hoe hoog de 'berg' al is....
Het nodigt niet uit om hier in de shelters te slapen, we denken dat er nogal wat muggen actief zullen worden. Morgen zien we het wel bij de twee families die koste wat kost in een shelter zouden hoe gehavend ze zijn.
We staan met ongeveer zeven tenten op het veld, en twee bezette shelters dus.
Hoewel Gedser niet veel voorstelt is er wel een goede supermarkt die alle dagen van 7.00 tot 21.00 uur open is. Geen geldautomaat maar misschien had je geld kunnen bijpinnen.
Het gevoel in Denemarken is compleet anders dan in Duitsland. Maar wat het precies is? Is het de weidsheid, het duinachtige karakter, de kleine, vaak kleurrijke huisjes? Het is vooral een oase van rust. Alles gaat relaxed, de mensen zijn relaxed. Een auto per uur is al veel en dan nog rijdt ie met een slakkengang.
3 augustus 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)